Traucs dins lo Nonrés (racontes en occitan)

L’autor nasquèt en 1944 a Foix, brèç enrodat de las montanhas pus polidas del mond. Las quitèt pro lèu, tròp lèu. Los estudis acabats, tornèt a Bordèu, puèi a Tolosa, vilas universitàrias pus vesinas de las montanhas de son còr. Las pòt atal cortejar a temps e léser. Militant occitanista de longa, s’encarguèt del sector Recèrca de l’Institut d’Estudis Occitans puèi ne foguèt, qualques annadas, lo President. Baileja, dempuèi bèl temps, la revista « Lo Gai Saber ». « Nos caliá caminar... » fa lo raconte d’un viatge en 2CV vielhassa a travèrs del Saarà, traversada qu’auriá poscut s’acabar marridament. A l’escòla d’un alpinisme de tria : « Escorreguda dins la nuèit » conta una prumièra experiéncia d’esquí d’escorreguda en Nauta-Vesubia. « Santa-Victòria », o coma menar una prumièra escalada de nauta dificultat, dins la montanha que Cézanne illustrèt tant-e-mai : lo Mont Venturi. « Indo-Cosh 72 », expedicion dins lo Pamir afgan : far lo camin de París a Kabol e tornar, en R4 vièlhas, subrecargadas e “poiridas”. D’aquí un fum d’aventuras “mecanicas”. « Gochan » ne conta una. Quatre racontes cortets sul tèma de l’aventura e dels esports de montanha, aquelis Traucs dins lo nonrés prepàusan un autre biais d’escritura e d’inspiracion, pauc utilisat dins las letras d’Òc duscas ara.